“Bugün koskoca bir boşlukta hala düşmeden durabiliyorsam
Bu muhtemelen Tanrı’ya olan sevgimden ya da benim ona olan sevgimden kaynaklanan merhametinden dolayıdır...”


Kadın sever,
Yatağına sığmayan coşkun bir ırmaktır artık o,
Şiddette bir sevme biçimidir (nasılsa)
Sever,susar...


Yabancı değildir bu davranışlara
Baba evinden
Şikayet etmez
Siner ,küser...


Geçmiştir aşkın verdiği deliliğin saltanat vakti
Kendine çekildikçe büyür
İçinde ölmek istemeyen genç bir kadın ihtilal doğurur
Başlayan bir isyanın lideri değilse de ortağıdır artık...
Başını ve omuzlarını kaldırır
Umut vadeden gökyüzüne


Süt tenine yaftalar yapıştırılır
Kendinden uzağa düşer
Acısını ve hüznünü damıtarak gezer
Hüzünlü metinler arasında
Şiir olur kadın


Yolun diğer yanına düşmemek için
Kalbi ağzından çıkarcasına koşar
Yağmur içer kadın
Yağmur olur kadın
Kurşun yağmurlarında kanla yıkanır kadın



Ve boşluğa Düşer.

...

...

...



BİTTİ







Nur GÖREN