KÜLDEN GÖMLEKLER
Herkesin bir hikayesi olduğu zamanlardı...
Bilenle bilinmeyenin, Görünenle görünmeyenin, Anlatanla dinleyenin iç içe geçtiği, Ellerinde safran rengi yapraklarla Sağa sola savrulan Hazan çocuklarıydık... Usumuzda filizlenen düşüncelerle İsyanlar sürünüyordu kaldırım taşlarında Kaybedilmiş topraklardan geriye kalanlar Eşikten geçerek yaşlanmış Birbirine yaslanmış suretlerden ibarettik Sesimizin değdiği yerdi artık Soluğumuzu kesen... Bir yaşamda şaşırdığımıza Bir şiir de, şaşırmayışımızın sebebi de bundandı... Geçmiş bu kadar yakınımızdayken, onu görmezden gelemeyişimiz de Sırf bu yüzden... Kelimelerde sırlar saklamak,büyütmek,sınırlar inşa etmekti işimiz Bir yudum su bile düğümlenirken boğazda; Kalemin kuru gövdesinden, Kalbimizden verdiğimiz kan ile dağılmamak için yazmamızda Sırf bu yüzden di, güneşe küsmeyişimiz de... Ateşle oynayanlar giyerdi külden gömlekler... Tesellinin rengi ne renktir usta? Hatırlayamadım... Nur GÖREN ... Değerli yorumlarınıza,kalemdaşlığınıza teşekkürler ediyorum... Şiir yurdunu bulana dek,saygım ve sevgimle... ... |
muhteşem
ruhuma işledi
ışıl ışıl
...
kutluyorum
.