Kavuşmanın Mobil Tınısındahayrettin taylan varsayımlar uzanır vuslatına vurulur ben çıplak gelişlerin gölgesinde üşür umut sırılsıklam biraz daha ıslanır uzak kalışlara ayık olan farkındalığın ışıldar ruhuma sevginin üstün dağında sevgi bulur denizini açılır vana anlar için dökülür zaman yaşanmak için bilinç höyükte aşk kalyonda gelen kendin kitabından akar kalan kendi sayfasında soyunur geceye uzakları yakın eden emelin suyu ısınır ve yanaşır yanılsamaların son ışıltısı gerçeğe başlar , başlanmaz denilenlerin sözsüz akışı kalır aşk kendinden sonra sevgiye üstün bir dağ yücelir sıcak kavuşmalarda dil susar gün konuşur taşınır içe içe özlemlerin aynası sığdıramadıklarımız yansır güleç demlere közlenir isteklerin son basamağı düşer düşten önce huzurun sesi okunur yaşananlar dıştan önce içte bitmezlere açılır üstsüz özlemler gönül mahzeninden doyuma akar arayış beni bulur sen seni bulur ben hayatın biz perdesi açılır aç kollarını oynasın rolün sonrası mutluluğun alkışlarına kadim |