Aşk ile Aşksızın Vedası
hayrettin taylan
atar yüreğimin teli seni benden koparır kırılmalar vedanı uzatınca keyfin yıldız kemiren ahlarından kaçtım barizler oluşmuş abamda bekleme bataklığına sürüklenmişim silmek ile silinmek arasında bir sünger emiyor sensizliği yürek temiz, göz nazarlarının rafı temyiz tek kirli içimdeki sen… yalnızlığımdan yağ yaptı güzeller acılar mutfağının aşk yağıyım yalnız soslar ve “sus”larda kullanılırım emsalsiz bir tadım var adından önce işte bu yüzden içimde üşüyen güneşini al ruhumun mağaralarındaki sarkıt dikitleri eritme git Allah belanı artırmasın belirsiz kalışlarında içimde milyonlarca sen cesedi kokarken aynı cümlede bile olmaya razı değildiydin aynı ömrün kitabında seni bekleyen benim ey aşkların dinsizi ve dilsizi müebbedim ve ebedim bitmeden yaralı cennetinde merhem sürme kaybettim kavuşma anahtarlarımı Sırat ile Fırat arasında künhümü okur hüthüt beni senden siler suskunluk ve öfkeler bir çiçeğin meyvesizliğe kafiyelenmesi gibisin budaksız tınısı yüreğimin telinde onulmaz bir yaranın sözlerini çalıyor aşkını ektiğim gönlümde büyür ,kaktüslerin ve yabani otların suların sırlarımı deşifre susadım suçlarına susadım unutulmalarda tavrın tav oldu gidişlerime vicdanın taş olsun diye sevdim sevdim senden çok seni şimdi vedalarını sevdim aşkımı sevdim tek başına kaldığım aşkımı bu yüzden aşk ile aşksızlık sazlığımda serçeler öter kelebeğin göz bebeğisin gitmek güneşine bu yüzden güneşime aşk bebeğisin bu yüzden aşk doğar aşka ,sabahına az kaldı |
Kutlarım...aşk hep var olsun..