Deccal Gibi Gelmelisin Sensizliğimehayrettin taylan Şah damarımdan uzak kaldığın her uzağın mumyasıyım d’eli şanlı huzurlarının öncesine mimleniyorum Sol yanım benliğimin sahibesine soluk bana seni hep sevmek düştü Dün düş’ten güzelliğine düştüm Bugün düş’eşinden döşünde düş’tüm. Yarın vusla’tınısı arayan aranjörüm ürküntülerin buharlaştırdı hayallerimi iç ancılarım aç kaldı aşk acununda S’isli rüyaların ortasında uyandım feleğin çemberine Biraz acılarıma oynadım Biraz kendime kumar öğrettim aşktan sonrasızlığına Kopkoyu kopyaların renginde sana yakalandım dirhem dirhem hoşluğunda büyüttü beni boşluğun bin bir minimizenin derin hevesinde uyanır algım Kadavralarını görür imkansızlığım içimde bir gün gelirsin uyur gezeri gezer hapsolmuş sevgilerim kaçar ta benden ta seni istediğim ilk gün dem be demlere newrotik çığlıklar yükseliyor en akıllı olduğum sende aklım nerde sevgilim bu mecnun beni kim sürdü başka güzellerin ahına aşkım nerde sevgilim bu dudak uçlarımı yazan rujnaz kim sevgilim mahcubiyetimden akan arzular şelalesinin meşhulisiyim sensiz her meşhur gecenin müzmin gün geçireniyim anla beni biraz, senden b’aşka hüthüt olmuşum iz düşümlerim düşlerimin yangın yerinde doludizgin gidiyor haylaz kaçışlarımın kanatları bu öl(ç) ümü kaçırışları çok görme küflenmiş bir ayrılığın can ekmeğiyim sanki yokluk mağaranda açıkmış bir aslan gibiyim arayışların tokluğu için yiyorum seni sensiz denizlerde gelgitlerim gelinliğine meftun nergisin düştüğü kendimi beğenme sularındayım saat tam seni unuttuğum melun gecenin tam hiç geçmeyini t’elin çağrın geldi gitmeler sarkacında Dilemmaların dili lal,sözlükler sükun anlatılmaz bir tanımın sözsüz kalışında aşk kuşatmada ve ben ölümcül hıncın cinleriyle gitme kallarında düğündeyim halayın başında çeribaşı gibiyim cin çarpmış hangi aşk varsa ben oluyorum besmele çek ki gitsin bu azaziller ve cin güzelleri eksik olan bir şey yoktu aslında, dolu olanları boşaltım hatasındaydım harf harf bir sınavdı sense yazgının defteri senziliği yazmak için kendimi terk ettim sevgilim her şey yeniden seni yazmaya ve yaşamaya kafiyeli ruhumun közlerinde ç’alınma kız’artmanın son redifiyim sensiz haiku yazılır başka t’enlerde bir aşk ve ömür şiiri yazılmaz Dilnaz bu susayan dizeler göğünde “deccal” gibi inmelisin dünyama yarın yok bugün yok yarin yok mitolojik bir tahribin tarihinde talihinle gelmelisin giyotin sözlerle kesmelisin bu sensizliği ve kalmalısın aşk ile yarınlarımızın derinliğine |