hayrettin taylan



Sen gideli gitmelerim bile yaşlandı
günler yırtık, gece yamalı, aşk yetim bir bebek
son bakışın içimin duvarında asılı çerçeve
Son yürüyüşün ceylani bir resim sergisi gibi gözlerimde
Son sözün bütün aşk kitaplarını kavurucu sıcaklığında
Kanadı kırılmış biçare bülbül gibi atıldım yalnızlığına
Gayrı gül bahçende ötemiyorum bile
nafileler yeşeriyor bahtımda
Kayıpların dikeni yeşeriyor acılarımda
sende kalanların zenginiyim bunla yetiniyor umudum

Şimdi dokunmak istedim gözbebeklerin büyürken
Bir busecik aşk yanmak istedim gözlerin damlarken

eskiyen bir ömrün ortasındayım sol yanım Kudüs
Tuhaf tebessümlerin iklimindeyim içim soğuk
Öylesi yaşamların atlasındayım sen yanım renksiz
Aşikâr olan sensizliğin imzasında imlenmiş

sen gideli gençleştim acılara
Sen gideli yaşlandım aşka
Sen gideli sırlı özlemlerin güneşine tutundum
sen gideli eskimiş hiçbir şeyi sevmiyorum
Sen gideli tadilata girmiş yüreğimdeyim
viranelerimi temizliyor bir gün gelişler
Tahammülün mülkünü ben aldım ki
Dayanabilsin bu sensizliğe can kavlim
Sen gideli ben gitmedim daha
23.23.2010