keşişlemeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Suya yansıyan aksim gibiydi, çirkin, bencil, asi ve inatçı. Çok bilmiş bir yalana inandırdı kendini. Tıpkı bana benziyordu abartırken ve severken. Doğulardan bir hayli uzak kaçması ondan sebepti. Kendisinin bilincindeydi üstelik.Yangınlar ortasında kalmışçasına is tutuyordu bedeni. Bana bakarken o da kendi aksiyle yüz yüze geliyordu sürekli. Bu halimizi ne de çok seviyordu. Çünkü aslında hayranlığı kendisineydi. Beni değil kendi duruşunu seviyordu ruhumda ve gözlerimde ona yansıyan kendi gözlerini. Deliliğini en iyi ben izah ediyordum. Tuhaf ve melankolik bir sevgiydi. Tutkuyla kedere ve çelmelere takıntılı bir şeydi bizimkisi. Bağ gibi ve çokça özgür gibi..
|