Gözlere yansırdı o kordan ateş
Kendi evreninde döner kırk gün kırk gece
Zaman arpa boyu yol almadan
Mühürlü vedalar
Yavaş yavaş kanatır kalbimizi




Yakamozlar şavkısın gözlerimizden
Dolunay ki dönüp bakılmaz
Tetikle(dikçe) vuslatı hasret
Ateş koru yüreğimizde ölüyor
Sevdanın intiharı b(elliyor)
Toynaklarıyla yaktığı saçlarımızı





Ne kadar yaşlanmış yorulmuş kelime
Bir kere daha selamlanıyor
Birazdan gidecek bir şiir terkesinde
Buluşacak parmakları yüreğinde
O sevdanın görünmez kafiyeleri
Pıhtılaşıncaya dek mısraları öpecek




Kutsanıyor böğrüne dayanmış öd
Sevdalar soysuzlaştıkça şeytanın mühürü ile
Düşünce yere tuz buz esrimiş duygular
Reva görülmüyor artık
Mercan maviliğinde ki düş
Oysa biz aşkı hüzün ile yazmıştık
Kalburun içine bırakıp korku ve eceli
Serviler eğilirdi önümüzde
Örtülürken üstümüz
Bir ses tınısında sevişirdik
Efil Efil.