KIRLANGIÇLAR VE TEMMUZŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 31 Temmuz akşamı bizim apartmandaki kırlangıçlar gitmiş...Her sene dört gözle beklediğim kırlangıçlar bu yıl geç gelmişti...Enteresan olan sabah akşam uzun soluklu uçuşlar yaparlardı.gördüm ki yuvalarında bazı yavruları bırakmışlar.yola dayanamayacak olanları elemişler...O yavrular burada ölecek en çok buna üzülüyorum. her kırlangıçlar gittiğinde ; gelirken eskiyen yıllara dair bir şeyler getirirler sanıyorum ama hiç bir şey getirmiyorlar... Sessiz sedasız Bugün gitmiş kırlangıçlar Gün doğumundan önce habersiz Bırakıp yuvalarında Arık yavrularını Terk etmişler saçakları. Nasıl bir acımasızlık bu? Uzun göç yoluna yüreği yetmeyecekleri Belirlemiş olmalılar ki Uçuş talimlerinde Öz evlatlarını yuvalarında Bırakıp gitmiş kırlangıçlar Kalanların neşeden yoksun uçuşları Ve duyulmuyor neşeli çığlıkları. Tekrarlanır olmuş her yıl yaşanan merasim! Biçiliyor tarlalarda ekinler Boynu bükük ağaçların Bir sarı yangın düşmüş yapraklara Dallar vedalaşıyor usulca Her meyve artık olgun Mevsim gizli bir göçe hazırlanıyor sinsice Ne varsa hepsini almış gidiyor Temmuz Sonbahar belli etmekte ayak seslerini! Güle güle git Temmuz Ambarında yeşil uykularda başak taneleri Eskiden kaç kez gittin ömrümden Kaç kere eskidin de umurumda olmadın Şimdi git temmuz Bir daha gelir misin Yanar mıyım sıcağında bilemem ama Kırlangıçlar gitmiş Mayıs haziran gitmiş Yeşil bir kez daha sarıya yenilmiş Hadi sende git Temmuz Her geliş bir gidişin habercisi değil mi? 31 Temmuz 2011 |
Eh artık, geride kalan yavrulara bütün apartman bakıp kollarsınız. Belki de ölmezler.
Duygulu ve güzel bir şiirdi dostum. Etrafına görmek için bakıyorsun.
Tebrik ederim.
selam ve saygımla.