Ölüme Ölmek...Zaman çalarken takvimden I. Avuçlarımdan Baksa da Çeyiz sandığımdan kalma gül(d)üşler Duvağı açılmamış umutlara Lahzamda; Yığınla önüme çıkan keşkeler... II. G/özümde; Nar-ı beyza dünler Sayfa sayfa adımlanan kader Ardı sıra gelen izler... III. Ve.. Sizler! Ölümü bilmeyen siz seyirciler! Dudaklarında ölümün senfonisiyle Y-akan zamanda Dünden sıyrılıp Bugüne imza atmanın zorunluluğunda Ve Ölenin ardından Beyaz çarşafa sarılıp kaldırılan yüreğin Ne de çok eksildiğini Bilir misiniz? IV. Ahh... Ağustos onbeşi yar Sen bilir misin? Sensizliği Bilemezsin! Sen hiç bensiz kalmadın ki bilesin. Şimdi! Sabır... Ahh.. be ölüm ah... |