)(-)(-)(-DUYUYORMUSUN-)(-)(-)(
..............................................
(Şiraze’den sevgiliye şiirler-(7)-) ………………………………………................ Sesim kısıldı sevgili Konuşsam tanırmısın sesimi Hani Diyorum ki Bu sensizliğin biteceği yok Yüreğimde hasret rüzgarları esmeye devam edecek Ne zamana kadar Ve nereye kadar benim dayanma gücüm Özlem çiçekleri Göz göz oldu yüreğimde Gül kurusu yalnızlığım sararken duygularımı Hoyratça Umutlarım çölleşiyor bilesin Her yutkunuşumda adın düğümleniyor boğazıma Heceler kördüğüm oluyor Sevda dedikleri çile nöbeti Bitecek gibi gözükmüyor ufukta Yağmur bulutları gibi doluyum Gözlerimde sağanaklar başlayacak yakında Kara gözlerimin çeşmi istem dışı açılırken içime Yanaklarımda vadiler oluşacak nehirlere koşan Yanımda yine sen olmayacaksın Bir yudum teselli arayacağım yabancı simalardan Kaynak yaptırsanda tutmaz artık Bu şirazeler romanın yapraklarını Savurur deli rüzgar alabildiğince Kum çöllerinde kum fırtınalarına dönüşür hüznüm Akordu bozulmuş tambur misali Kısık sesimle Adını haykırsamda son bir gayretle Duyamazsın sevgili İçim titriyor sevgili içim Üşüyorum derinden Ne kuzu tüyü battaniyeler Ne de yanardağların kızgın lavları Isıtamaz üşüyen özlemlerimi İllaki kolların sarmalı,illaki kolların Sokulmalıyım sessizce yanına Tenini hissetmeliyim teninde Ve atomlarına ayrılmalı sıcaklığın İliklerime,kemiklerime kadar ısınmalıyım koynunda …ve dilimi hazan böceği soktu sevgili Her kelimeyi,her dizeyi hüzne yoruşum ondan Anılar kar sularıyla filizlenirken Yüreğimin yamacında Yeni sürgünler veriyor hasretin boy boy Yıllanmış serzenişler Tüm gücüyle binerken omuzlarıma Yalnızlığın soğuk yüzü tutar ellerimi Sırtını dönerken mutluluk her bakışımda Çareler gizlenir hepsi bir yere Bir ahhh sesi yükselir Cılız ve kısık Tanıdın mı şimdi sevgili İşte o ses ben Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |