Sırrı,Sırra Kadim Kılan Kader Gibisinhayrettin taylan şüpheler tartaklar sensizliğin can dilini gelmenin göçüne zorlardı benden kalanların ağlamaya değmez hayatların sunardı leyli hayat uygundur bu yaşamın ta kendisi kul dansını yapar okur seni yaşanamayanlar zam’para zanların ziy’anında teşhir ederdi keder can’pare anların ağyarında vuslat kılardı kader aşk bir kereye , ben son kareye, hayat hep bize sefer hüzün geçirmeyen ruhların bakracına alırdı yoğurt bir başkasının yiyişine tuzaklanırdı ömrün dişgücü ,düşün iç sesinden alınmalar uyarırdı h’azında yılan ile yalan sokulurdu gerçeklere zehirlenen sendin kanayan,acıyan ben nakli yapılmış imkanszılığın yeni sevdası olurdu yaşam arzusu illa da bir günlerin büyürdü yolumda sensizliğe bağışlanan kalakalışların can yordamında seni saklardım sırrı ,sırra tanıştıran kader gibi hatırlanması zor olanların zir vadisinde üşürdüm aşk kanaması artar toplanırdım tahayyüllerinden fırtınadan fır dönüye dün olmak gibi yarısını senden alan ömrün bombası gibi göremediğim senin kör ettiği her gün gibi sevmiştim seni içten ya da hiçten |