KAÇAK...heybende sakla beni/ kovma kalbin çok zor bilirim şart değil bağrına basman... çadırında sakla/ atma gözlüğünün camında... her sabah yüzüne vurduğun o yılışık suyun klorunda sakla ayakkabının tokasında kokunun sindiği çarşafta boynundaki ben’de saçındaki yelde... ama sakla beni/ çünkü... gölgelerin sığındığı uzatmalı bir göç hikayesiydi kalbine kaçışım... sakla bu yurtsuzu/ kovma... RÜZGAR |
hele nokta koyarken...
"gölgelerin sığındığı
uzatmalı bir göç hikayesiydi
kalbine kaçışım..."
rastgele...