ve önsöz...
içime baksan çöken bir devin gözyaşlarını görürsün
o kum fırtanasıyla geçen çağ beni eritti yavaş yavaş içimde yaşadıgım hüzün birikintileri doluyor gözlerime senin yoklugunu fark edemiyorum bazı zamanlar... uçurumu sakin acı tatlı gözlerin feragat ediyorum senden ,yine Sen’ler için ... böylesi bir terkedilişin , kanayan yaralarını azdıran tuzu. hiç burdan bakmadın ki sen ,benden bakmadın ki sana .. başka yerlerdeydi aklın ,dilin ,gözlerin ... hiç anlamdın , hiç anlamadın ki..! şimdi durulması gereken ben deliriyorum ... mutluluktan delirmedim . delirmekten mutluyum... ve ön söz... Seni sevdiğimi bil. Her zaman çok sevildiğini bil... |
önsöz
ve
sonsöz de aynı
seviyorum seni