Ustamsın...
insanlığını unutmuş bir yürekte kalamam ben.
zamanın kumlarına bilmiyordun dibe çöktüğünü, Gitmişliğini bırakıp, yalnızlığını hediye ettin. Ve, bu benlik savaşında beni yendin.. Hiç birşey umduğum gibi gitmedi, Hayat umursamadığım gibiydi. Hep ayrıydık, ama bir türlü ayrışamadık. Bırakıp geride kalmanın zorluğu, bırakıp gidenin vicdanı, Ellerinde takılıp kalmış birkaç yaşanmışlık, Ben sensizliği, bizsizliğe yormadım. Ve, sen benden vazgeçince, Bende bizden vazgeçtim... Her şeyden önce, herkesten sonrasın. Şu gönlümü buhrana çevirmekte ustasın.. |