0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1862
Okunma
Özlemeyi iyi bilenler özlenenin ne kadar uzak ve yalan olduğunu da iyi bilirler...
Ey heyhat!..
Karanlık gün ve gecelerde
Özlemekteyim...
Bu karanlıkta odamda büyüttüğüm sarı lalelerim var
Soldurduğun,
yokluğunun nefessizliğinde...
Bir başkası tamamladığında yokluğunu
Boş kalan uçurumlarım,
Gözlerinle dolacaktır...
Bir dolu müfreze kestiler önümü
Bir şehrin en kalabalık en cılız insafsızlığını gördüm yüzlerinde
Kime kinin, nerde ben..
Kalbinde umudun hiç kimse
Beni sadece gözlerimden tanı
Çünkü gözlerim seni hiç unutmadı
Ey heyhat!..
Vuslatın bize gelişi yarım yüzyıl uzadı
Yine karanlıktan elbisemi giyindim
Odamda sarı lalerim
Gidişinin en sessiz aralığında
Boğuluyorum...
5.0
100% (3)