Feraye
kimileri için hayat kaldırımlarda gezinen boş ruhlar gibi geçiyor.
Kimisi için nankör bu insanlar ve gaddar. Sen merhametli olmayı beceremeyen insanların olduğu dünya denen adaletsiz bir gezegende hayata iz bırakmak için canını yakıyorsun durduk yere. Çam kozalaklarından öfke yağıyor gözlerine feraye Baktıkça yanıyor, yandıkça pişiyorsun. Düşmansın oysaki kendine. Yollar mı dar, kaldırımlara mı sığamıyorsun. Değer görmek için nostaljik bir şarkıda kaybolurken sen Dünyanın öteki ucundaki insanlarla aynı acıları yaşıyorsun. İncinme, Saçlarının arasındaki cesaret sesleri Yarıda kalmış yaşımın gençliği, Harflerim küçük, hecelerim sessiz. Son bir acıdan bahsedecektim. Belki,,, |
*** FERAYE *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...