şu an bu sesslikte seni düsünüyorum.
yalanım çürüsün ...
her an her dakika düsünüyorum demiyor da,
bir yıldız kayıyor gökyüzünden sana doğru
ve , gögsümü yara yara geliyor bana dogru...

içimin gizli kayitlarinda senin adin saklanirken
adinin yasli adimlarinda benim adim eziliyor
kalkamiyorum ayaklarimin üstüne dizlerim tutmuyor...
ve kahırlı gözlerinde benim olan
incitilmis gamzelerinde ki o yaşlarin
sende benim olan bir avuç tuzlu avuntular...

dinledim sessizliğini ...
vermedigin cevaplari okudum tekrar tekrar
sen sustun !
ben suşunu begenerek dinledim
gözlerin tırmalarken sol yanimi
sonra bende sustum ,özür diledim ...
suskunlugumuz konustu bir zaman sonra
sesi kesilmis amalar gibi...
kafesimi daraltan bakislarin benim oldu
dilini gülerken görmeyeli uzun oldu
gözlerini bakarken görmeyeli çok oldu
ve ben sürgün yedim yenildim
susuşuna ...

sende
bakipta göremeyenler mi daha sevgilidir ?
yoksa ,
görmeden bakabilenler mi ?
soruyorum ...

dibi görünen bir kuyuda sesim duyulmuyor ...
sadece bana sagır kesilmiş kulaklar
sadece benim gözlerim isiksiz kaliyor
sadece ben agliyorum.
sadece ben karanligi seviyorum .
sadece ben gidiyorum.
sadece ben ...
sadece ben ...
bir tek ben ...