Sokaklar
Aklımın en ücra kasabasında saklanırken
Deli bir ses uyandırdı beni uykumdan Son yolun güzergahından sapmış ayaklarım Kaçıyorken kendim bende benden fazla olandan Zamanın akşama karıştığı kızıl bir günde Başında en güzel hayaller Gözümde sessiz yıkıntıların sesi Söndürüyor kül olmuş ateşimi bak!.. En son bıraktığın hayata bir bak Geride senin tanıyamayacağın kadar uzak Keşke keşkeler karışacak dillerine Zar atan bir kahveci dayıdan kalma küfürler besleyecek kalbini Sokaklar egemenliğim altına girmiş Her köşe başı, her kaldırım bendim… Sus.. Ömrün boyunca bir kere daha sevme, Kendini denizlerde bulan gözlerimin hikâyesidir bu Ve sen bu hikâyede oyunbozansın… |