Toprağın(m) oluyorsun Yusuf'un kuyusundaBir fincan zemzem, Bir tutam gözyaşı . Islanan yüreğin(m)e Gece karanlığı çöküyorsa kentin çıkmaz sokağında, Özlem depreşiyor, doğum sancıları içinde Göğün en parlak gümüş pulunu sarmaladım. Şemsliğin yarınların çocuklarına koydum . Gündüzün yoğunluğunu heybesine kattı kent Yorgun, Gözlerin(m)i kapatıyorum Perde çektim hicrana,geçmişe Avucunda açan sevda çicekleri soluyorsa yavaş yavaş Güllerim yanıyor Yeditepede Son nefeste bile yanı başında olmak ömre bedel sevgili Bırak, zaman kefen biçerken bedene Toprağın(m) oluyorsun Yusuf’un kuyusunda gordion 05/07/2011 |
hosça kalin demesi her gelis gidiste bizden