Hayat…Hayatım hayat değil, sanki bir meydan cengi… Nasip olmadı henüz, lakin bana bir yengi… Dövüştüm döne döne, yiğitçe her cephede, Yokmuş zalim feleğin, kahramanlıkta dengi… Rehber ettim tavrıma, sevgi-saygı erdemi, Aleyhime davrandı, tuttuğun her nirengi… Boşa koydum dolmadı, doluya koydum taştı, Bulamadım bir türlü, düşlediğim ahengi… Diğer bütün renkleri, şöyle bir denedi de, Karada karar kıldı, en son bahtımın rengi… İnandığım doğruyu, ben söyledim, ben duydum, Yaramadı bir işe, yüreğimin mihengi… Yediğim darbeler hep, ummadığım yerlerden, Boşa attım şeytana, kucak dolusu sengi… Gördüm ki bu pazarda, gelmez bize müşteri, Beklemeden akşamı, örttüm gitti kepengi… Düşmezdim bu hallere, olsaydım eğer ben de, Güçlülerin önünde, göbek atan bir çengi… Veli BOSTANCI |
Eyvallah değerli Hocam. Su gibi salınan dizelerdi. Hem anlamca tamdı hem de kurgusu çok güzeldi. Bütündü baştan sona...
Selam ve saygılarımla