Memleket Dediğin…Memleket dediğin, dert küpü değil, Huzurla yaşanan bir yer olmalı… Edince bir şaşkın, almaya meyil, Uğrunda ölmeye değer olmalı… Sözler söylendiği yerde durmalı, Gözler baktığını hakça görmeli. Yüzler utançları dışa vurmalı, Özlerde taş gibi ciğer olmalı… Ayakta ihtiras, başta iltimas… Liyakati her gün as ha babam as… Beyin, beden yoran tutmamalı yas, Ehil olan terfi eder olmalı… “Rabbena, hep bana” dillerde zikir, “Az zamanda çok mal” en makbul fikir. Aç-açık, ser-sefil inlerken fakir, Haksızlık herkese keder olmalı… Şiddet müptelası kurban peşinde, Ne komşuda haz var, ne de eşinde. Çarşıda, pazarda, ekran başında, Sadece müjdeler haber olmalı… Hukuk terazisi doğru tartmalı, Devlete duyulan güven artmalı. Adalet yorganı zulmü örtmeli, Suçlu kanuna baş eğer olmalı… Bir tutam samanla avunan koyun, Eğer en sonunda kasaba boyun. Hükmü olacaksa verdiği oyun, Her seçmen özgür bir değer olmalı… Lütfetmiş Yaradan, kula her şeyi, Amelince lakin herkesin payı... Kusur aklamayıp, kaderdir deyi, Vatandaşa huzur kader olmalı… İslam’ın esası fark edilmeli, Bütün günahlardan çark edilmeli. Münafıkça haller terk edilmeli, Şeytanın gayreti heder olmalı… Dağında dört mevsim akan pınarlar, Bağında hormonsuz sebzeler-narlar... Ormanında mesut çamlar, çınarlar, Denizinde levrek, lüfer olmalı… Haz duymalı insan, zaman aktıkça, Göğü rahmet saçıp, şimşek çaktıkça... Yarını anarak ufka baktıkça, Gönlünde sönmeyen bir fer olmalı… İlimde yeni bir cephe açmalı, Cehalet illeti tırsıp kaçmalı. Aydınlar millete ışık saçmalı, Karanlık üstüne sefer olmalı… Milliyet denilen hazza ermeyen, Ceddini sevmeyen, hasmı yermeyen, “Türkü” bu diyara layık görmeyen, Yunan gâvurundan beter olmalı… Memleket dediğin, taş-toprak değil, Hüviyet dediğin, bir yaprak değil. Ay-yıldız, sıradan bir bayrak değil, Herkes rüzgâr veren nefer olmalı… Veli BOSTANCI |
Kutlarım yazan kalemi...