İşime yaracayacak kadar şey öğrendim
Fazlası fazla
Yunanca rakamları bilmem mesela
Almanca haftaları
İtalyanca günleri
Ama bütün dillerde ağlayabilirim
O başka...

Kendi fiilinin failiymiş ya insan
Külliyen yalan
Emanet bedenlerde ya kısmet yaşıyoruz
Kurmalı oyuncaklar gibi
Hop derlerse duruyor
Dürterlerse koşuyoruz...

Bizimki muasır medeniyet yolunda
Ufak bir trafik kazası
Sadece bilanço birazcık vahim
Algılarımız yerle yeksan
Duygularımız ağır yaralı...

Çocuklar gördüm
Minicik elleriyle ufku aralayan
Kadınlar gördüm
Yaşlı gözlerle gün sayan
Adamlar gördüm
Kaybettiklerine ağlayan
Hepsi mahzun hepsi çilekeş hepsi yaya
Sanki yaşamak için değil de
Şöyle bir bakıp çıkmak için gelmiş gibi dünyaya...

Sonra efendiler gördüm
Yalancı cennetlerinde tanrıcılık oynayan
Kafaları kendi pisliklerine gömülü
Efendiler
Dünyayı yutsalar doymayan...

Soytarıları hiç saymıyorum
Çalmak günah çırpmak zinhar haram
Rahman ve rahim olan Allah’ın adıyla
Ya haci bam ya haci bam...

Ama doğruya doğru
Öyle kolay kolay yıkamazlar bizi
Kadınlı erkekli biz çok severiz harbi
Allah nazarlardan korusun
İlmimiz pek derin sosyetemiz kallavi
Allah nazarlardan korusun
Üstümüz başımız döl bereketi...

Mürekkebe bulayıp kalemi dehleyeceğim de
Bir anlayan çıkıp da sarmaz ki yaramı
Koyverdim artık göz yaşlarımı
Gayri ne yana isterse o yana aksın
Zaten hüznün orospusu olmuşuz vesselam
Şuncacık keder bize ne yapsın?...