karanlığa okunan ezanlar
uzak
gözlerinin gölgesinde uçan martılara el sallamak. iki farklı dilin farklı kelimeriyle yazılmışız suyun aziziliğine köşe kapmaca oynuyor ayın ışıkları gecede ölüm kessin bırakıyor geceye gözlerni sürmeli ve karanlığa okunuyor dualar sen giderken bugün tum uçurtmaları vurdular maiden ayırdılar ellerimi rüzgarları sakladılar limanlara tüm sahilleri yıktılar bu şehir esir düştü yokluğuna tütsüledi kendini kızıla boyanmış ruhum ve silindi şehrin vitrinleri az sulu rakı kıvamında kayboldu/ yüzün yüzümden güz sancısı şimdi zaman hala açılmamış nameler bekler gözlerim zamanda delişmen yazılır suya ebruzanlar ve katilim olur yokluğun camlar serencama yüz tutarken... tüm saçlarını topla sevgili ismin tenimde saklı kalsın.... |