görebilseydin ...sonsuz bir nur yağar yağmur ıslatır teni usulca eser rüzgar söylenmemiş şarkıların ikliminde dinlenir durur ışıltılı bir gül goncası dağınık saçlarında ağıt sen aldanma söylenenlere ki, yalandı hepsi çöl yangınıdır aslında yürek solgundur güneş har sende saklı bir güz yangını tüten dumanında gizli yalanların üstü açık zabıtları küllenir sayfa sayfa düşerken takvim yaprakları narı araman boşuna o volkan söndü artık fırtınaları hisset biraz loş sokakları ağlayamazki şu yorgun kentin dilleri yataklığına suçlanır yüreği susuşlarda bence sen ağla şimdi haykır kendinde yitik umutlarına kaybolan saf sevgilerine ağla nefsin hoş çıkmazlarında ara kendini yeniden hesaplar uçuşur sessizce yazılır ölüme adın gölgeler aksidir yalanı mahfuz yaşanmış boş hayatların ölgün ruhlar dolaşır her yerde hepsinde nefs kadere hükmedişin kaygısında ruhlar katib olur kendi yazgısına her hali kendine aynadır asıl teninde tüter harı narı yürekte yanar görebilseydin bilebilseydin keşke her ne varsa vardı kendi nefsinde .. Mert YIĞITCAN 16 haziran 2011 istanbul |
teninde tüter harı
narı yürekte yanar
görebilseydin
bilebilseydin keşke
her ne varsa vardı kendi nefsinde ..
Mert YIĞITCAN
16 haziran 2011 istanbul
....
guzel bir yansima vardi
siirle anlatim guzeldi can dostum
anlami, insanin kendisine ayna tutan siirinizi kutluyorum
hazirlaniyoruz
hazirliyoruz
ne varsa ne hep kendinde ara
kendini adaletli bir sekilde sorgulayan canlara selamlar, sorularin sonu gelmesede... sonsuza kadar surecektir...
sevgi sunumlarim saygimla
.......