ANA/SIZIM...
//Çağlayan gözyaşıma köprü yapıp yürümüşüm,
Acılara kök salan bir çınar gibi çürümüşüm...// Üzülme anne, Bulut eskidende siyahtı, Yağmur yine ıslak, Rüzgar kokunu avuç avuç değdirir, Yeni yetme saçlarıma, Yanağında bir yatımlık yer bırak bana... Zaman, hasret öğütür yel değirmenlerinde, Durduramam, kırk düğümle bağlı ellerim, Vakit, Sarıldığın vakit değil, Zemheri büyütürüm, Sırtıma çaputtan sarılmış sevdalar gibi, Ninnisiz topraklarda, Kimsesiz çocuklar misali, gönlümü yürütürüm... Ağlamak gözlerime yakışır anne, Hele hüzünler, Bir broş gibi göz kamaştırır göğsümde... Sen gülümse inadına, Sen gülümse anne... Yarın diye birşey yok, Dün avuçlarımda değil artık, Gün ölüm tazeliğinde... Ve ben... Göğsünde uyumayı istemiştim, En zor günümde, Birtek sıcak nefesini hissederek... Ana/sızım... Olmadık bir aşk gibi imkansızım... 16/06/2011 ... Şiirime sesiyle can veren Sevgili Sinan ŞEKER’e, nam-ı diğer Şimo’ya bir kez daha teşekkür ediyorum...VArol sevgili şair... :) ... |