Ne Selimsin ne Sultan sen Yavuz sun Ey Yavuz,
Kızıl elma gayende peygamberin kılavuz.

Kıtalar titrer oldu,nefesinin sesinden,
Göçüp gitmedi Hak,gönlünün kafesinden.

Yüreğimde iman,bileğimde kudrettin,
Bir başına Yavuz,bir tarihi tükettin...

Kasırgalarla gürle,şimşeklerle parçalan,
Adaletin güneşi,bu ne nursuz bir yalan.

Bir tarihi haremin,mahremine gömdüler,
Mızraklarla kovdukların,çiçeklerle döndüler.

Neslin mazisini düşmandan sorar oldu,
Mektepler,kürsülerin beyaz Türklerle doldu.

Devrimin devirdiği o heybetli çınarlar,
Masal oldu bil Yavuz,unutturdular bize,
Atasını sattı kul,her yer el oldu,her yer put,
Gel bir kez daha ne olur,gel de elimizi tut!

Ahmetler,Mehmetlerin hepsi Allah a düşman,
Gaziler,şehitlerin hepsi mezarda pişman!

Diril ey ruh,diril dünya hep sana muhtaç,
Mazlumların sersefil,müminlerin gönlü aç!

Mizan sensin,hüküm sen,hakim Allah hakem sen,
Ne mecburuz,ne muhtaç,dirilsen de bir görsen...

Ey mü’min,titre de kendine gel,sen ki evlad-ı Fatihansın,
Diril çok geç olmadan,şehadetin uyansın...










Z.T.













15HAZİRAN2011