HİCRAN
Gel otur, kalbime köşkünü kurdum,
Duraklar meskenim bekledim durdum. Bilmeden tavrını hayaller kurdum , Fallarda çıktın da yolda çıkmadın. Hüsrana uğradım her esen yelde, Hiç olmazsa bir gün semtime gel de; Görmemezlikten gel, sorana el de. Hasretin dikendir, gülde çıkmadın. Şansımı denedim her doğan günde; Boşuna bekledim durakta dün de. İnan ki düdüğün her öttüğünde, Hayalde çıktın da elde çıkmadın. Süleyman Üstün |