DENEDİK....!
Altın ile kapladı!
Gerçek gizli yüzünü; Bala, yağa batırdı Deva olmaz sözünü. Değişmeyen kaderi Kullandı çıkarına; Zelil olan halkımı Borçlu kıldı yarına. Alçaltarak konuştu Boru gibi sesini; Efsunladı milleti Üfleyip nefesini. Kümelendi insanlar Önüne her kurumun; Gözler önünde gençlik Vahameti durumun. Binlerce çile yüklü Diplomalar ellerde; Bir küçücük iş için Gözleri hep yollarda. Çareyim diye çıkıp! Meydanları doldurdu; Gidince Ankara’ya İşi rafa kaldırdı. Senelerdir çareyi Sandıkta arar olduk; Ne dert bitti ne çile, Şimdi bikarar olduk. Asker sivil denedik! Rüyalar aleminden; Yazar çizer öldürdük Korkarak kaleminden. Her zümreden insanı Seçtik başarır diye; Mutlu candan türküler.... Etti bize hediye! Süleyman ÜSTÜN ( 1991 Pendik / İstanbul) |