KÜÇÜKTÜM UFACIKTIM
küçüktüm ufacıktım bıktım acıkmaktan her gün
yalın ayak yırtık urba koşuşturdum hiç durmadan yaşam “ yürü “ dedi bana düşüncemi hiç sormadan dertler çokluk dertler yaman bir yazılmış alınyazım eşit meşit derler ama neden hala birden azım sokaklarda simit sattım doydum susamıyla şükür hayallerim derya deniz ekmeğime katık yaptım sağım solum paramparça önüm arkam yılan çıyan kim yazmış ki bu yazıyı hangi eldir bana kıyan ne özleyen ne özlenen gece gündüz yol bekledim yüreğimden süzdüm aşkı gözlerimde gölgelenen hüzün yıldızları sanki sarınıp yattım geceye üstümdeki yorganımda ışıl ışıl yıldızlar var aşk denen bu bilmeceye ömür verdim çözemedim meğer yürek derya deniz derininde sızılar var nerden bilecektim o gün alna bıçakla kazınmış silinmeyen yazılar var (zekeriya çavuşoğlu) |