Deli Gönlüm
Bir kerecik görmesem de
Yüzüne el sürmesem de Saçlarını örmesem de Aktı sana deli gönlüm. İster yakın, ister ırak Dallarına tutunarak Kaş altından utanarak Baktı sana deli gönlüm. Şu Ak Dağ’ın çamlarını Eski köyün damlarını Bütün şehrin mumlarını Yaktı sana deli gönlüm. Deli- dolu söz ederek Ardın sıra iz güderek Yokuşları düz ederek Çıktı sana deli gönlüm. Gördüğünden hisse kaptı Dağ yolundan, kıra saptı Çiçeklerden çelenk yaptı Taktı sana deli gönlüm. Kadir Mevlâ’m, nerden verdi? Beni yerden, yere serdi Aşk denilen, büyük derdi Yıktı sana, deli gönlüm. Necati’nin olmaz kastı Cananına, dedi dostu Namlusuna sevgi bastı Sıktı sana deli gönlüm. Necati OCAKCI 14.05.2011 |