GECENİN BUZ DUDAKLARI ÖPÜYOR
Gecenin,
Buz dudakları öpüyor, Sensiz Zavallı yüreğimin duvarlarını. İçimde, Çocuksu korkular. Çaresizliğine inat Hiç dinmiyor, Özlemine olan Fırtınalar. Dikenli tel olmuş, mazi. Delik - deşik duygularım. Ilık rüzgarlar da Çekip - gitmiş. Yakamozlarda Bir hüzün senfonisi. Yalnızlığın, Zafer çığlıkları başlıyor. Kaybolmuşluğu yudumlamak Çok zor. Yaşamın Yorgun nefesi, Zamanın, Buz dağlarında Yankılanıyor... (10.6.2005 tarihli 5. şiir kitabımdan) |
Yorgun nefesi,
Zamanın,
Buz dağlarında
Yankılanıyor...
mükemmel şiir düşmüş sayfaya,
yazan yürege saglık saygılar.