KIRILAN BENİMÇileyle yoğrulmuş doğuştan mayam, Kahıra hüsrana karılan benim; Bir değil beş değil yaramı sayam, Her adım sırtından vurulan benim. Sırtımda tabutum boynumda kefen, Yanlızlık ne demek bilir misin sen? Göz yaşımı tutsam bulanırdım ben, Çağlaya çağlaya durulan benim. Afâkan’lar benim yatağa mahsus, Düşlerim uzak bir diyarda mapus, Ya karabasandır gelen ya kâbus, Her gece adresi sorulan benim. Ay biter yıl biter efkârım bitmez, Felek figanıma merhamet etmez, Taşıdığım yüke takâtim yetmez, Her nefes alışta yorulan benim. Yüreğim yaslı’dır gönlüm elemde, Bahtım sabitlenmiş kara kalemde, Kimsesiz kalmışım koca âlemde, Kardaşa yoldaşa darılan benim. Hayalim yaşlanmış yorgun ve güçsüz, Ümidim idamlık sebepsiz suçsuz, Keder deniz gibi sinemde uçsuz, Yılana çıyana sarılan benim. Dertler ateş oldu ruhumu yaktı, Huzur ve mutluluk çok çok ıraktı, Fırtınalar bende hâl mi bıraktı, Kırılan benim dost, kırılan benim. 25 EYLÜL 2010 Durak YİĞİT ağabeyime teşekkür ederim Önce sayfaya astığım bir şiirdi, onun sesiyle yeniden verdim, Beğeninize... |
Huzur ve mutluluk çok çok ıraktı,
Fırtınalar bende hâl mi bıraktı,
Kırılan benim dost, kırılan benim.
Güzel bir serzeniş. Yüreğinize sağlık. Selam ve saygılarımla.