Kalbinde Zeytin Çiçeğiömrüne biçtiğin uzun bir hikâyeyi giyindin önce sonra da bile bile yaşamadıklarını geçmişin saydın halbuki sadece vurgun yemiş çocukluğundu maziden mor ellerini uzatan bu yüzden küçük kızlar hep saklambaç oynar şiirlerinde ki mecburen en büyük hünerin oldu saklanmak devrime hazır duran ergenliğinle beraber eksiklerin daha da çoğaldı ellerin ayrı yeri gösterirken ayakların başka yere yürüyordu ıslak yıldızlarla öz kardeşti karanlıkların hele ki sayısız dualarla uykusuz sabahlar biriktirip yastık altında unuttuğun kan kokan gözyaşların bir türlü kabullenemediğin doğrularımı iğdiş edince başka bir lehçeyle acımı indirdim kulaklarına ben seni urganların ucundan aldım sandım tehditlerle kirletmedim hiç çocuk yüreğini aşktı kapalı kapılar arkasından sana anlattığım arkana bıraktığın tüm sakıncaya rağmen adam gibi sevdim seni şimdi bir zerâfetin umursamaz timsâli kalmışsan aklımda hatalarımı kabullenerek haklılığımı da haykırıyorum sana çok uzaklardan uzattım elimi yine en iyi bildiğim ezberimsin eline kırmızı bir gül al benim için kalbinde zeytin çiçeklerinin barışında bilinmez bir korkunun rüzgârında soğudu nasılsa bir halka simitle demli çay ince belli o bardakta Faruk Civelek |