HAYDİ KALEMİM
Kağıttan emerek gün ışığını,
Ruhumu aydınlat haydi kalemim. Yunus’un gönlünden al aşığını, Bir de bana uzat haydi kalemim!.. Yerde çiçekleri, gökte yıldızı, Sevdâya yürüyen her bâkir kızı, Suya aşk ve umut veren Yalnız’ı, Bendeki meşkle tat haydi kalemim!.. Rengini topraktan emerken lâle, Ben teslim olmadım bir kof melâle. Sevdâ dediğimiz kutsal hayâle, Artık beni de kat haydi kalemim!.. ( Deryâdil’ den) MUHSİN İLYAS SUBAŞI |