Hoşçakal demeden gitmek
Asla dönmeyeceksin asla...
Yıldızlar dökülse, korkuyorum söylemekten; gece yarısı ölmekten. Kupkuru gerçek, düşlerinden temizlenerek ; ne soğuk ne acı, bilmek. Parmak uçlarıma fısıldıyor ince ve gizemli beyaz resmin. Karanlığa ışık; çöle su, giderken hoşçakal demek. Fısıltılar çağında korkusuz olmak korkarak. Gözlerinde oynuyorum; dokunsan, göz yaşların olacağım. Akşamlar mı anlatır, ben mi akşamları ? Sessizce çekip giden Güneş gelir, bilirim. Bilsem döneceğini beklerim. |