KÖYÜMDE BİR AKŞAMÜSTÜBir köye yolculuk hali, görünmez, bilinmez köye, Kılavuz yanımda, kasket başımda, Gözüm de hayal olurdu köy yolları. “ Dar, toprak bir yol, dikiz aynamda tozlu yol, kenarları yeşil tarla, ağaç gölgesi, gölge üstü pınar, Tarlada köylü, çoluk çocuk… Orak çekiç çalışır köylü terini siler, Testilerde su, tencerede aş kaynar, Bebeler sırtta, bebeler yalın ayak toprakta, Eğilip de yeşillikte kaybolan köylüler... Kağnılar boş, güneş altında yanar da yanar. Öküzler otlar özgürce, Kaçmaz, boyunduruktan ve yükten… Ezan sesi ile köy görünür, önce minaresi, sonra kubbesiyle, Sağımda solumda kerpiç evler, Yaşlanmış ve yorgun, gururla, “hoş geldiniz” der, kırık camından el sallar bebe … Köy meydanı boş, kahvehane bir virane, Meydanda kaşınan iki it, Tavuk üstü bir horoz…Köylü ekmeğinin peşinde…” Şimdi, Yola koyulduk köye doğru. Asfalt bitti, başladı köyün yolu, toz duman… Solumda boş tarla, sağımda kılavuz, gene susuz tarla. Ağaçlar dallarına küsmüş yeşil vermemiş, Gölgelerinde kurumuş, çukurlaşmış pınarlar. Ezan vakti ses gelmez, minare dimdik, kubbesi parlar güneşle.. Kerpiç evler görmez olmuş gelişimizi, soluk, yarı yıkık, Köy meydanı utanır halinden, İş güç durmuş, dolmuş köy kahvesi, Bardaklar boş, ocak sönük, şeker içinde uçuşur karasinek. Boş gözler ağlamaklı, titrek ve konuşur, Yüzler haykırır yokluğu, Her kafada aynı kasket, Aynı kader paylaşılır. Ne yağmur zamanı ne de kıtlığın sonu. Güneşin kızıllığı, boş tarladan yansır da gelir, Yürekleri yalar, yaralar bir akşamüstü… Köylü evine gider, ayaklar sürtünür yere, yine toz uçuşur göğe doğru. omuzun ağırlığı açar kapıyı, gacırdayan ses yankır karanlığa, sofrada yedi baş kimisi yaşlı dördü genç, Mide aç, göz aç, gözler kapıda, bekler ağalarını… Ağa gelir oturur yokluğu ile sofraya, Bir onun başını bir bunun omzunu okşar, Nemlenen gözler bir birlerini sever, Yeni umutları konuşur bakışlar, “Yarın gelecek, Sofralar şenlenecek, diller konuşur olacak. Yemyeşil tarlalardan gelen yeşil kızıllık Gözlerimizi alacak” Kuru sofraya, kuruyan yavana… Umutları yeşerten sözlere, Afiyet olsun. |