0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
965
Okunma
İsyanım sana değil, kaderime, alın yazgıma…
İsyanım sana değil, toprağıma,
İsyanım sana değil, harman vakti esmeyen rüzgâra.
Kağnı sesleri susmuş,
bakışlar küs hayata.
Köylü, küçülen gölgelere oturur, yavanını yerdi.
Günün en mavi zamanında.
Güneş toprak çatlatırdı öğlen vakti…
Kavallar susmuş,
Yapraklar küs, rengine.
Kuşlar dönmez ötmez olmuştu…
Köyümde göç zamanı,
Yokluğa,
Toprağa,
Çamurdan yapma konağa…
Veda…
Gece kondurmuştuk şehirde ki viraneyi,
Yine çamur, yine toz dumandı umudun yolları,
Toprağı bu kez biz çatlatırdık,
Gökdelenlere inat, yerin dibine, dibine.
Şimdi,
Göç zamanı…
Elimizde kazma, alnımızda ışık, başımızda tas,
Yerin dibine, dibine…
