Islanıyorken toprak bulutun gözyaşından
Geçmeyen zamanlardan her güne bir ay düşer
Giderken bıraktığın üç kuruş maaşından
Hayır, için sanma ki sana da bir pay düşer
Amacım her ne kadar ziyaretse kabiri
Sen oradan haber ver caiz ise tabiri

Bilmem ne anlatayım sensiz hangi anımı
Aslında çok değişti ruhumdaki iklimler
Yönelirim Rabbime saklarken isyanımı
Mevsimler kışa vurur hükümsüzdür takvimler
Yalan olan her şeyden sakınarak ismini
Senle sohbete geldim görür gibi cismini

Sahipsiz zamanlardan beni sorarsan eğer
O havalı hallerim bilsen yel oldu gitti
Her şey boşmuş anladım her şey yalanmış meğer
Bütün akrabaların hepsi el oldu gitti
Bir zaman hiçbir işe kıymadığın bu eller
Senden sonra bir görsen ah neler etti neler

Hicranı katık etti ekmeğine aşına
Bitmeyen ağıt oldun kurumuş dudağında
Acı kor olup iner ananın gözyaşına
Mevsimsiz dert dumanı hiç kalkmadı dağında
Oysa ömür dediğin kaş ile göz arası
Her geçen gün harlandı yüreğinde yarası

Vakitsiz gidişinin ıstırabımı akmış
Niye toprağın rengi burda hasret kokuyor
Rahmet olsun babama yetesiye bırakmış
Sanma ki çocukların mağdur kalmış okuyor
Gurur duy onlar ile aldıkları değerden
Örnek gösterilirler girdikleri her yerden

Başka rol oynasaydın hayat denen romanda
Üşürken baharlarım can olsaydım canına
Çekip gittin ansızın en umulmaz zamanda
Arada rüyama gel sen çağırma yanına
Sana biraz kırgınım birazcıkta öfkeli
Ne söylesem yeridir ben böyle yarı deli
Ayşe Kadıoğlu Yıldız