10
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1138
Okunma
Kalbim kimsesiz bir sokak çocuğu
Köhne köşelerde yorgun ve de aç
Üstünde yamalı eski gocuğu
Öyle korunası şefkate muhtaç
Koyu gölgelerle dolu her yanı
Islak kaldırımlar olmuş mekânı
Bazen diriliyor bazen eriyor
Bir çocuğun akan gözyaşlarında
Bazen baharları yere seriyor
Bağı yeşermiyor yaz başlarında
Çarpar bir köpeğin ulumasında
Nemin yanağını sulamasında
Köşede titreyen sokak lambası
Her gece sabahı bununla bekler
Güneşle yok olur akşamın pası
Uçmaya çalışır mor kelebekler
Bir sızı oturur inceden ince
O da sevmek ister gerektiğince
Arada şarkılar göz kırpar geçer
Ömür kadehine hüzzam doldurur
Ayın halesinden sureti biçer
Vurduğu yerlerde gölgesi durur
Her gün zehirlenir umut tasından
Kırılır kendinin tam ortasından
Ayşe Kadıoğlu Yıldız
5.0
100% (13)