GİDİYORUMAlayım diyorum başımı gideyim uzaklara Kimsenin beni bulamayacağı yerlere Tüm dertleri sorunları ardımda bırakarak Hiç düşünmeden dönüp bakmadan Boşa değilmiş saçımdaki karlar Buğuluymuş doğuştan gözlerim Hüzün yuva kurmuş yüreğimin mahzenine Haram kılınmış tek bir gülümseme Beceriksizler arasında kaybolmuş maharetlerim Dört elle sarıldıklarım hep sırtımdan vurmuş Kanatmışlar kırılgan yüreğimi riyakarlar Yakmışlar kavurmuşlar yüreğimi hain dilleriyle Bir beklemece ile sona gider olmuş hayat Mutsuzlukta dahi gülen gözlerim solmuş Doğan güneş,açan çiçekler vermez olmuş haz Bir isyan sarmış şal gibi çaresiz ruhumu Dilimde ölüme yakınlık dilekleri artarken Kendi mezar taşımı hazırlar olmuşum Hayatın ağır yükünü taşımaktan yorgun Emeklisini bekleyen bir hamal olmuşum Herkese gülerken bu kahpe kader Neden hep bana reva gördü dertleri En yakınımdakiler dahi razı değil Hayatın çizgilerini taşıyan yüzümün gülmesine Benim kefenim bile zifiri siyah Kılınmayacak bir cenaze namazım Hani yoktur ya intihar edenin yeri Ne bu alemde nede diğer tarafta İşte çizdim yolumu gidiyorum Son yoldaşım olacak dört kollu Ve siz ailem,sevdiklerim,can dediklerim Mutlu musunuz beni ebediyete uğurlarken |