GEL....’’Ay sehere sermiş seccadesini. Kıyama durmuş yüreğim Zikirlerle öptü güneşi alnından Ya zel-celâli vel-ikram. Ey aşkının çağıl çağıl, şelalesinde Yüreğimi çarmığa gerdiğim Sevgili… Gel baharın son kırıntılarından bir akşam üstü Ela kırmızısı yer gök Lal olmuş sokak, çekiliyor el ayak. Öldüren hüznüyle palazlanan yangını Meleke zembilimde, ipek böceği sabrıyla Ebedi sen demliyorum zihin kazanımda Razıyım geceye zincir vuran matemimle Razıyım aşkın yediveren sabrına Sıcacık iniverdin buz tutmuş yüreğime Gel … Yangınım Ecel kuşum üfürmeden yüzüme Gel Yüreğimde gölgesini bırakanım Sana hasret her zerrem Ayrılıktan kalan bir matem Saplanır ciğerime dile gelmez İzahı yok… Gel ki Ruhum sinesinden ayrılıp mıhlansın tekrar Yüreğine esir olmuş bir yetimim şimdi Yetimim… Gönül Aydemir Adıgüzel 26.05.2011 |
Haz aldım,
Kutlarım.