GÖRÜLMESİ GEREKEN YERLER:
1.Yeşil Türbe başta olmak üzere Osmanlı padişahlarının türbeleri (Fatih’e kadarki Osmanlı padişahları Bursa’da defnedilmiştir.)
2.Uludağ
3.Ulu Cami
4.Cumalıkızık
5.İznik
6.Emirsultan
7.Tophane
8.İnkaya
9.Koza Han
10.Yıldırım Medresesi
11.Yeşil Medrese
12.Suuçtu şelalesi
13.Muradiye
14.Arap Şükrü Sokağı
15.Uluabat Gölü
16.Bursa Kalesi
17.Oylat
18.Atatürk Müzesi
19.Türk İslam Eserleri Müzesi
20.Karagöz Mezar Anıtı

Bursa Şehri Tarihçesi

Araştırmalar sonucunda Bursa ve civarında M.Ö. 4000’li yıllardan itibaren çeşitli yerleşimlerin olduğu saptanmıştır. Fakat yöreye ait kesin bilgiler M.Ö. 700’lere dayanmaktadır. Homeros bölgeden Mysia olarak söz etmektedir. Günümüzde Bursa yöresinde Mysia yerleşmelerini anımsatan iki köy bulunmaktadır: Misi(Gümüştepe) ve Misebolu.

Tarihi coğrafyada bölgeye Phrygia da denilmektedir. M.Ö. 700’lerde Skyth’lerden kaçan Kimmer’lerin Phrygia devletini yıktıkları bilinmektedir. Bursa adı, bu şehri kuran Bithynia Kralı Prusias’dan gelmektedir. M.Ö. 7.yy’da bu bölgeye göç eden Bityn’ler buraya Bithynia adını verirler. M.Ö. 185’te Kartaca’nın yetiştirdiği büyük generallerden Hannibal’in Kral I. Prusias’a Prusias ve Olympus kentinin kurulmasını örgütlediği bilinmektedir. Prusias adı zamanla Prusa, sonra da Bursa’ya dönüşmüştür. M.Ö. 74’te Roma İmparatorluğunun egemenliğine geçen Bithynia Roma’dan gönderilen Proconsul(Eyalet Valisi)’lerce yönetilen bir Asya Eyaleti haline gelmiştir. V Bursa M.S. 385-1326 yılları arasında ise Bizans dönemini yaşamıştır. M.S. 555’lerde bölgede ipek üretimine başlanmış ve doğal sıcak sulu kaplıcaların üretilmesi ile küçük bir kaplıca kenti kurulmuştur.

Prusa (Bursa) 1204-1261 yılları arasında Nikaia(İznik)’a bağlı, genelde kale içinde kalmış, fazla büyüyememiştir. Selçuk İmparatorluğu’nun zayıflayıp dağılmaya başlamasıyla kurulan Anadolu Beylikleri içinde zamanla gelişen Osmanlı Beyliği çevredeki Tekfur’ların arazilerini de alarak güçlenmiştir. Bursa 1307 yılında Osman Bey tarafından kuşatılmış, uzun süren kuşatmadan sonra 6 Nisan 1326’da Osman Bey’in oğlu Orhan Bey kenti zaptetmiştir. 1335 yılında başkent Bursa’ya taşınmış ve kentte büyük imar hareketleri yaşanmıştır.

Osmanlılar Bursa’yı aldıklarında kent sadece hisar içinden ibaretken Orhan Gazi şehri hisarın dışına çıkararak Orhan Gazi Külliyesini kurdurtmuştur. Surlar dışında mevcut yerleşmeye yakın, hakim noktalarda cami ,hamam, imarethane, darüşşifa, medrese gibi kamu yapıları inşa edilerek bu külliyelerin çevrelerinde konut alanları yaratılmış ve böylece bir yerleşme geleneği başlamıştır. I. Murad Hüdavendigar zamanında (1363) başkent Edirne’ye taşınmıştır. II.Fatih Mehmed’in İstanbul’u fethetmesinden sonra ise Bursa’nın faal rolü son bulmuş ve yönetim merkezi niteliğini kaybetmiştir.

Tanzimat sonrası dönemde Hüdavendigar Vilayeti merkezliği yapan Bursa’ya 1900’lü yılların başında Bilecik, Kütahya, Karesi (Balıkesir), Karahisar (Afyon) sancakları bağlı bulunmaktaydı. Milli mücadele dönemlerinde çeşitli ayaklanmaların yaşandığı Bursa, 8 Temmuz 1920’de Yunalılarca işgal edilmiş; 30 Ağustos savaşından sonra Türk birliklerince geri alınmıştır.

Bursa’da Roma ve Bizans Dönemlerinden günümüze ulaşabilmiş yapı yoktur. Eski kenti çevreleyen surların ilk olarak Bithynialılarca yapıldığı, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemlerinde ise onarılarak kullanıldığı düşünülmektedir. Bursa, Osmanlı İmparatorluğunun ilk 200 yıllık döneminde diğer kentlere göre büyük gelişmeler göstermiş, bir çok mimari yapı ile süslenmiş, devrinin tanınmış medreseleri ile bilim aleminin merkezi olmuş, canlı bir ticaret şehridir. I.Murad zamanından başlayan Hüdavendigar Külliyesi, I. Beyazıd’ın yaptırdığı Yıldırım Külliyesi, I.Mehmed (Çelebi) döneminde başlayıp II. Murad zamanında tamamlanan Yeşil Külliyesi Bursa’nın mekansal gelişimini etkileyen ve bugünde ayakta duran büyük komplekslerdir. Cumhuriyet dönemiyle birlikte planlama çalışmalarına başlanan şehirde, 1960’lı yıllardan itibaren sanayinin önemi artmış, kentin nüfus ve kentsel gelişimi hızlı bir değişime uğramıştır. Coğrafi konumu, tarımsal, ticari ve sanayi potansiyelinin yüksek oluşu kentin çekiciliğini her dönem korumasını sağlamaktadır.

hüzün damlaları yağarken üzerimize başladı huzura yolculuk
ayrılık türküleri söylerken dillerimiz
beyaz mendillerimiz elimizde hazırız huzur ağıtlarına

biz hüzün şehrinin alacalı altındağlı kadınlarıyız
belki hiç görmedi kimimiz huzur diyarlarını
belki hiç yaşamadı kimilerimiz yalnız yolculuk keyfini
kimimiz yaşlı
kimimiz orta direkten
kimimizde daha hayatın başında genç
dilimizde dualar
bazende keyifli oyun havaları
söyledikçe canlandı yüreklerimiz
heyecanımız bir nebze yavaşladı bitmesede

gözlerimizi açtığımızda gecenin hüzünlü uykusundan
kendimizi yeşil Bursada bulduk ezanlar okunurken
ulu caminin havasında huzurun nefesini içtik
dualarımızla elerimizi açtık derinlerden
iç çekmeden de geçemeyiz geçmiş hatalarımıza
af diledik başlarken gezimize
tophanede kahvaltı ederken yükseklerden
yeşil Bursanın nefesini içtik
çay yerine


tarihin içinde koybolduk biraz buruk
Osman gazı Orhan gazi türbelerinde yaktık ağıtları
yıllar öncesinden gelen güçlü bakışlar arasında
tophane sokaklarında dolaşırken türbeleri camileri kaleyi
yorğunluğumuz yerini bıraktı eski günlerden kalma duygulara
ellerimizi açtık dualar ettik bu güzel insanların adına

yeşil Bursam evliyalar kenti
ne güzeldi seninle içmek dua şerbetinden
Emir sutan türbesinde doruklara ulaştı içimizdeki sızı
huzurun en güzelinde demlendik

rüyalarımızı süsleyen camiler
ne güzelde işlenmiş mavi rengin büyüsü çinilerde
gözlerimizdeki yaşlar mavileşti huzurun diyarında
gezmekle bitmez anlatmakla anlaşılmaz

yeşil Bursaya elerimizi sallayarak veda ettik
biraz buruk biraz mutlu
huzurun şehri
osmanlının başkenti
elveda
ama yeniden gelmek umuduyla



MAVİ GÖZYAŞLARI
19 MAYIS 2011