Bu gün;
Hiç havamda değilim,
Burulur yüreğim, eziğim,
Tepeden tırnağa kadar acıyla doluyum.
İçimde inanılmaz bir hüzün,
Omuzlarımda taştan ağır bir yük,
Hangi yana dönsem çıkmazdayım,
Çıktığım her yol gözümde büyür,
Dört yanımda cehennemin ateşi körüklenir,
Ecelle tek kişilik dansım ilişir gözüme,
Her köşeden uzatır başını,
Bakışları ölüme davetkâr soğuk, buz gibi,
Kimselere görünmeden sessizce,
İzbelere çekilip onunla gitmeliyim.


Hangi yana gitsem hayatın bilinmez labirenti
Çözülmesi zor anlamsız bir bulmaca!


Biliyorum;
Uzansam mutluluğa,
Elimde kalan hüsran ve yalnızlık,
Gözlerime düşen sonsuz uçurumlar,
Kaldırım taşları kadar soğuk bakışlarım ölümcül,
Şafakta aydınlığa ihtiyacım olacak mı?
Bilmiyorum bilemiyorum!
Hırpalıyor figanlarım sol yanımı beli belirsiz.
Hüzünlü şiirler yazdırıp kırdıracak kalemimi,
Karanlıkta bir yüreğin hıçkırıkları duyulur,
Kaldırmak isterim üstümdeki sis perdesini,
Anlatamam resim edemem ki içimdeki kimsesizliği,
Vurur sızısı sırtıma boncuk boncuk ter dökerim,
Düşerim çaresizliğin hiçlik kokan koynuna,
Bükülür boynum, tutulur dilim,
Ve sonsuza kadar susmak isterim…

ASMEROZ-62
GÜLŞEN POLAT
18.5.2011/BURSA
____________________________________________________________

GÜZEL YORUMUYLA ŞİİRİME RENK KATAN ARKADAŞIM GAMZE HANIMEFENDİYE SONSUZ TEŞEKKÜRLER...