GÖZLERİ DOĞACAK GÜNEŞİ ARIYORDU
çıplak ayakları kıp kırmızı olmuş
mas mavi gözleri sarmış korku kirpiğine kadar ıslanmıştı, saçın da kırmızı kurdele vardı, tepeden tırnağına kadar titriyor du, başında bir bela dolaşıyordu, evden uzak ta bir ağaç dibinde oturuyordu inancını yitirmiş belliki sığınacak liman arıyordu, gecenin için de yüreği kanıyordu, aradığı küçük bir sevgi idi , birazcık aş sıcacık bir yuva onun için umuttu, yıkılmış tüm hayalleri batık gemi gibi, yığılıp yere kalıyordu, gözleri doğacak güneşi arıyordu, İRFAN KÖKTEN |