SESSİZ NAMLUDA KAPLAN GÖZLERİ
Kimi , dudaktan çıkarken efkar-ı şekil dumanın,
Kristal kadehlerde kayıp yine sefil bir zamanın, Namkör gece ererken, yalnız ken susmalarının, Sessiz namluda ; tam parlıyordu oysa kaplan gözleri... Sevişme zamanı oysa tam o ışıklı zamanın, Avuçta,dudaklarda,gözlerde kaybolmanın, Kuşatan hayal gülerken sinsice o duvarların, Sessiz namluda, tam parlıyordu oysa kaplan gözleri... Doludizgin hayaller beyninde sadece o kadın, Geceden boşalan mutluluğa varan sabahların, Uzaktan günlerce koşan gözler soluksuz kalmanın, Sessiz bir namluda; tam parlıyordu oysa kaplan gözleri... ELİMİ TUT BAK DİYORDU İÇİMDE SENSİN SAKLADIĞIM, ZAMANA YAYILAN ŞU CHANEL KOKUN, RESMİN ÖNÜMDE AH O GÜL DUDAKLARIN.. Zelkade aşkı bitmemişti hissediyordum, Onun için kalemim elimde bırakamıyordum SALİAHA HANIM BAK YİNE KAYIP SAYFALAR İŞTE YAZARI Bnş |
Kristal kadehlerde kayıp yine sefil bir zamanın,
Namkör gece ererken, yalnız ken susmalarının,
Sessiz namluda ;
tam parlıyordu oysa kurdun gözleri...
her zamanki gibi harikar yaratmışınız sayın hocam......bende her zamanki gözlerim kocaman olarak okudum..tekrar,tektat ve yine tekrar..kaleminize sağlık yüreğe sağlık......siz hoşsunuz şiiriniz hoş..ayrıca panodaki yakışıklı rıcırt ta öyle .tebrikler..sayın hocam...