ANNEME MEKTUP
güzdü
hava soğuktu ağaçlar cıbıl kuşlar üşüyordu hayatın acı tatlı günleri kızıl rüzgarda uçuyordu baharı beklerken hep hazan yaşıyorum yenilmek istemiyorum anne şubattı çocuk ruhum gitsin izin ver büyüyeyim artık içimdeki kadın değişime muhtaç sabrım bitik gece balkondan ay ışığında dilek tutuyorum yüreğim sevgiye aç bir anım bir anımı tutmuyor itiraf edeyim yoruldum anne zor bir gönül savaşının içindeyim kıymet bilmeyen için elimde değil bu sevgiye yenilmek değiyor mu anne hazirandı umudumu yitirmiyorum umutlanmak yarı kazanmaktır anne beni en iyi sen anlarsın yolun düşerse bu şehire unutma anne sevdiğim çiçeklerden getir yüreğimin ortasına koyayım geleceğe kök salsın olur mu anne bunlar aramızda sır babam bile duymasın benim için yüreği yanmasın yazıpta göndermediğim kaçıncı mektubum sayısını ben bile bilmiyorum toprak kokan ellerinizi öpüyorum anne anneler günün kutlu olsun anne |
çocuk ruhum gitsin
izin ver büyüyeyim artık
içimdeki kadın değişime muhtaç
sabrım bitik.....
tebrikler anlamlıydı,beğeniyle okudum...