Tebessüm
"Yüreğindeki
Güneşe sahip çık," dedi. Çok uzaklardan gelmişti. Güneşsiz diyarlarda doğmuştu. Yürekte açan Güneşe tutunmuştu. Biz, Güneşli diyarların çocukları, Fark etmezdik yüreklerimizdeki güneşi. Bu yüzden O, Güneşten Haberdar etmeye gelmişti. Adı yoktu, İsimsizdi. Kimileri "Aşk" demişti ona, Kimileri "Emek", Kimileri "Bereket"... Ben Yalnız gülümsemiştim, Sessizce "Tebessüm" koymuştum adını... İster Bir martının kanadında, İster Bir çocuğun suratında, İsterse Fırından yeni çıkmış ekmek buğusunda; Tebessümdü adı... Tüm Sessiz sevinçleri kucaklar, Beraberinde tüm İnsanları kucaklar, Polyanna avuçlarında Güneşler sunardı; Güneşten yeni çıkmış avuçlarıyla Yüreğimizi sıvazlardı... Tebessümdü adı; Buram buram Emek kokardı... |
icimi isitti
icten bir siir okudum
kutluyorum
sevgimle .......