Masmavi Raks_ı Enderun Haspalı ŞiirBildiğim tüm doğrulara tezat bir nazende Kükreyen kelimelerin kamçılı kadını Bihuş eder onları teninde maskara Ucubedir elinde uhrevi maymun tümceler Kalemi kendinden büyük bir haspa! Üretirde üretir uğraş ki çıkmazlarında dolanasın Oku bakalım yazdıklarını da Gizlerinin düğümlerinde kaybolasın Kalem bile titrer saf tutar ön ilikler gerisinde Öğrenecek ne kelimeler varmış gör işte Bir harfe kırk yılsa kölelik zihinde Ebediyete kadar esirsin o us’unun mavisinde! Rakkas rayihalar demişim halt etmişim birde üstelik Raks_ı Enderun rayihalar varmış daha görmedik Ukalalığımdan değmemiş ayaklarım yere de bir haltım sanmışım Ben şairsem cahilmişim okumuşundan bihaber aslanmışım Nef_î fuzûli nefesinden üflemiş El vermiş bu iris_i deryaya Hüner_i maharetindendir tutkum bu haspaya Bir de sadece uykularım yaşındadır Bu yürüyebilen matruşka! Bundan koyun postuna bürünmem, bundandır kesik nutkum Ondan maruf_u mücrim kalemim yerle bir Ondan yazdıklarına önüm ilikli Haspa_i hünerindendir kalem_i tutkum... Ten döngüsü güneş sızdırmaz efendiliğinden de Bu sadeliği sıcaklığı nasıldır? Göbek bağıyla bir kesmişler ben/liğini şair Asıl bundandır o haslın nasılı Ondan şımarmazmış işte, asaleti asılındanmış velhasılı... Aykırı düşlerin sonbaharında cem etmiş dünyaya Mihenk taşı beyazlığında masmavi bakıvermiş kâinata Şair_i işaret olsun demişler Tüm mavileri doldurmuşlar gözlerine Bilmişler ki; bu bebecik çok isyan ettirecek dizeleri Yakacak eritecek onları kar soğuğunda Ondan demek ki KARDELEN demişler doğduğunda!.. ToprağınSesi (yaşına rağmen, şiirlerine, maharetine, üslubuna sadeliğine ve bir o kadar da terbiyesine istinaden Kardelen Taner_ ünlemsiznida_ kardeşime naçizane ithaftır) . |
mavi ıslanır göğün eteğinde
dehlizlerin sonu yok
dibe vurmuş bir eyül
uyan hadi bahar
saçaklarında kış var.
tebriklerimle...