’Bir şiirde, bir satır saklayabilir başka bir satırı...
Nasıl ki bir kavşakta bir tren belki örter bir treni ...
Aşkta, başka bir sitem saklayabilir bir sitem
ve küçük bir serzenişte, koskoca bir şikayet gizlidir belki ...
Bir adaletsizlik bir başkasını saklayabilir - bir sömürgeci bir başkasını.
Bangır bangır bir kırmızı üniforma bir tane, bir tane daha.!’

-Kenneth Koch-



I

Bir çığlık gibi düştüm yollara / bir şair edasıyla...
beni bekleyen hiç kimsem yok,
yalnızlığın derin mezarlığında...
zedelenmiş masumiyetimi ve yokluğunu bölüştüm
kimsesiz çocuklarla!..

yetmedin!..
yetmedin!..

işportaya düşmüş bir mal gibi satılırken insanlar
ve intikam duygusuyla harcanırken sevgiler
her sokağın ıssızlığı ve bozuk siciliydim
şarkısına dargın, hüzün müptelası bir nota...

karanlık bir pusuda gizlenir sırtında tabancalar
pusuların dostu yok!..
yeni bir memleket bul kendine

bu mülteci akşamlarda
yanlış cümleleri park ettin doğru şiirlere
söyle, sen hangi cehennemin şairisin?..

II

Siz gülün, bıçak yarası gibi acıyan çağda
biz ağlarız...

Tutuşturun yangınları / biz yanarız sizin yerinize...
siz yıkılın - biz doğruluruz..

Siz yazın dramları
telaşlanmayın, biz oynarız...
siz doğup, yaşayıp
hayatı suçlayın;
ama kaygılanmayın,
kaygılanmayın!
biz, ölürüz sizin yerinize de..

Kürtajlarda unutulan yağma aşklarda
siz dağılıp, parçalanın; biz toplarız...
siz eksilin, biz çoğalırız..

Sonra, siz teşebbüs edin
biz intihar ederiz yerinize de...

siz yemin edin, biz tutarız;
anlamlı şiirlerde, anlamsızlaşın
biz anlam yükleriz size...

Siz aşık olun, aleyhinize delil şu gecelerde
biz severiz sizin yerinize..
siz kavuşun, biz ayrılırız, sizin yerinize...

Ve biz kirlenelim;
kirlenelim de / siz temizlenin bizim yerimize de..


III

kimse bilmez kimsenin yarasını,
sadece bir yara daha eklenir öteki bir yaraya...

yönümü saptayamıyorum;
yara izlerimi takip etmeliyim

sonra yine davalar açılsın aleyhime
hayatla, ölümü yarıştıramam
özgürlüğü yarıştırmam, mahpushanelerle!..

sınayamam, bir yarayı, başka bir yarayla
bir şiiri öteki bir şiirle
bir göçebeyi yolculuklarla
geçmişi, gelecekle sınayamam...

ve sınayamam karanlığı bir körün gözüyle
o körün gözlerinde kendini sınayan karanlık
ey karanlık, kendini ne sanıyorsun sen!..



(Birdal ERDOĞMUŞ/2006)